24:35 asad's note:

24:35 asad's note:

২৪:৩৫

۞ اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ ۖ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ ۖ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُورٌ عَلَىٰ نُورٍ ۗ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشَاءُ ۚ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ ۗ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

আল্লাহ আকাশসমূহ আৰু পৃথিৱীৰ নূৰ, তেওঁৰ নূৰৰ উপমা হৈছে যেনিবা এটি দিপাধাৰ🔺50, যাৰ মাজত আছে এটা প্ৰদীপ, প্ৰদীপটো এটা কাঁচৰ* আৱৰণৰ মাজত স্থাপিত, কাঁচৰ আৱৰণটো উজ্জ্বল নক্ষত্ৰৰ দৰে🔺51, যিটো প্ৰজ্বলিত কৰা হয় বৰকতময় যায়তুন গছৰ তেলৰ দ্বাৰা, সেইটো কেৱল পূৱ দিশৰ নহয় আৰু কেৱল পশ্চিম দিশৰো নহয়🔺52, জুইয়ে তাক স্পৰ্শ নকৰিলেও যেনিবা তাৰ তেলে উজ্জ্বল পোহৰ বিয়পাই থাকে, নূৰৰ ওপৰত নূৰ🔺53! আল্লাহে তেওঁৰ নূৰৰ পিনে যাক ইচ্ছা তাকেই হিদায়ত কৰে🔺54। আল্লাহে মানুহৰ বাবেই উপমাসমূহ বৰ্ণনা কৰে আৰু আল্লাহ সকলো বস্তু সম্পৰ্কে সৰ্বজ্ঞ🔺55।

24:35 God is the Light of the heavens and the earth. The parable of His light is, as it were,🔺50 that of a niche containing a lamp; the lamp is [enclosed] in glass, the glass [shining] like a radiant star:🔺51 [a lamp] lit from a blessed tree - an olive-tree that is neither of the east nor of the west🔺52 the oil whereof [is so bright that it] would well-nigh give light [of itself] even though fire had not touched it: light upon light!🔺53 God guides unto His light him that wills [to be guided];🔺54 and [to this end] God propounds parables unto men, since God [alone] has full knowledge of all things.🔺55

Note 50

The particle ka ("as if" or "as it were") prefixed to a noun is called kaf at-tashbih ("the letter kaf pointing to a resemblance [of one thing to another]" or "indicating a metaphor"). In the above context it alludes to the impossibility of defining God even by means of a metaphor or a parable - for, since "there is nothing like unto Him" (42:11, there is also "nothing that could he compared with Him" (112:4). Hence, the parable of "the light of God" is not meant to express His reality - which is inconceivable to any created being and, therefore, inexpressible in any human language - but only to allude to the illumination which He, who is the Ultimate Truth, bestows upon the mind and the feelings of all who are willing to be guided. "It is the parable of His light in the heart of a believer."

(টোকা ৫০

 বিশেষ্যৰ উপসৰ্গ থকা কা ("যেনেকৈ" বা "যেনেকৈ") কণাটোক কাফ আত-তাছবিহ ("[এটা বস্তুৰ লগত আন এটা বস্তুৰ সৈতে] সাদৃশ্যক আঙুলিয়াই দিয়া কাফ আখৰ" বা "উমাক সূচাই") বোলা হয়।  ওপৰৰ প্ৰসংগত ই উপমা বা দৃষ্টান্তৰ দ্বাৰাও আল্লাহক সংজ্ঞায়িত কৰাটো অসম্ভৱতাৰ ইংগিত দিয়ে - কাৰণ, যিহেতু "তেওঁৰ দৰে একো নাই" (৪২:১১, গতিকে "তেওঁৰ লগত তুলনা কৰিব পৰা একোৱেই নাই"।  (১১২:৪)।সেয়েহে "আল্লাহৰ পোহৰ"ৰ দৃষ্টান্তটোৱে তেওঁৰ বাস্তৱতাক প্ৰকাশ কৰিবলৈ নহয় - যিটো কোনো সৃষ্টি কৰা সত্তাৰ বাবে অকল্পনীয় আৰু, সেয়েহে, যিকোনো মানৱ ভাষাত অপ্ৰকাশযোগ্য - কিন্তু কেৱল সেই আলোকতাক ইংগিত দিবলৈহে যিটো...  তেওঁ, যি পৰম সত্য, তেওঁ সকলোৰে মন আৰু অনুভূতিক দান কৰে যিসকলে পৰিচালিত হ'বলৈ ইচ্ছুক।"এয়া হৈছে এজন বিশ্বাসীৰ হৃদয়ত তেওঁৰ পোহৰৰ দৃষ্টান্ত।")

Note 51

The "lamp'' is the revelation which God grants to His prophets and which is reflected in the believer's heart - the "niche" of the above parable  - after being received and consciously grasped by his reason ("the glass [shining brightly] like a radiant star"): for it is through reason alone that true faith can find its way into the heart of man.

(টোকা ৫১

 "দীপ'' হৈছে সেই ওহী যিটো আল্লাহে তেওঁৰ নবীসকলক প্ৰদান কৰে আৰু যিটো বিশ্বাসীৰ হৃদয়ত প্ৰতিফলিত হয় - ওপৰৰ দৃষ্টান্তৰ "নিচ(niche)" দ্বাৰা গ্ৰহণ আৰু সচেতনভাৱে ধৰি লোৱাৰ পিছত  যুক্তি ("কাঁচ [উজ্জ্বলভাৱে জিলিকি থকা] এটা উজ্জ্বল তৰাৰ দৰে"): কাৰণ কেৱল যুক্তিৰ দ্বাৰাইহে প্ৰকৃত বিশ্বাসে মানুহৰ হৃদয়ত নিজৰ পথ বিচাৰি পাব পাৰে।)

Note 52

It would seem that this is an allusion to the organic continuity of all divine revelation which, starting like a tree from one "root" or proposition - the statement of God's existence and uniqueness - grows steadily throughout man's spiritual history, branching out into a splendid variety of religious experience, thus endlessly widening the range of man's perception of the truth. The association of this concept with the olive-tree apparently arises from the fact that this particular kind of tree is characteristic of the lands in which most of the prophetic precursors of the Quranic message lived, namely, the lands to the east of the Mediterranean: but since all true revelation flows from the Infinite Being, it is "neither of the east nor of the west" - and especially so the revelation of the Qur'an, which, being addressed to all mankind, is universal in its goal as well.

(টোকা ৫২

 এনে লাগিব যেন এইটো সকলো ঐশ্বৰিক প্ৰকাশৰ জৈৱিক ধাৰাবাহিকতাৰ ইংগিত যিটো এটা "মূল" বা প্ৰস্তাৱৰ পৰা গছৰ দৰে আৰম্ভ কৰি - আল্লাহৰ অস্তিত্ব আৰু স্বকীয়তাৰ বক্তব্য - মানুহৰ আধ্যাত্মিক ইতিহাসৰ সমগ্ৰ সময়ছোৱাত ক্ৰমাগতভাৱে বৃদ্ধি পায়, এটা ভয়ংকৰ ৰূপত শাখা-প্ৰশাখা হৈ পৰে  ধৰ্মীয় অভিজ্ঞতাৰ বৈচিত্ৰ্য, যাৰ ফলত মানুহৰ সত্যৰ প্ৰতি থকা ধাৰণাটোৰ পৰিসৰ অন্তহীনভাৱে বহল হৈ পৰে।  এই ধাৰণাটোৰ সৈতে জলপান-গছৰ সম্পৰ্কটো আপাত দৃষ্টিত এইটোৱেই উদ্ভৱ হৈছে যে এই বিশেষ ধৰণৰ গছজোপা কোৰআনৰ বাৰ্তাৰ প্ৰায়বোৰ ভৱিষ্যদ্বাণীমূলক পূৰ্বসূৰী বাস কৰা দেশসমূহৰ বৈশিষ্ট্য, অৰ্থাৎ ভূমধ্যসাগৰৰ পূব দিশৰ দেশসমূহ:  কিন্তু যিহেতু সকলো প্ৰকৃত ওহী অসীমৰ পৰা প্ৰবাহিত হয়, সেয়েহে ই "পূব বা পশ্চিমৰ নহয়" - আৰু বিশেষকৈ কোৰআনৰ ওহী, যিটো সকলো মানৱ জাতিৰ প্ৰতি উদ্দেশ্যি হোৱাৰ বাবে, ইয়াৰ লক্ষ্যতো সাৰ্বজনীন)।

Note 53

The essence of the Quranic message is described elsewhere as "clear [in itself] and clearly showing the truth" (cf.12:1) and it is,  this aspect of the Qur'an that the above sentence alludes to. Its message gives light because it proceeds from God; but it would well-nigh give light [of itself] even though fire had not touched it": i.e., even though one may be unaware that it has been "touched by the fire" of divine revelation, its inner consistency, truth and wisdom ought to be self-evident to anyone who approaches it in the light of his reason and without prejudice.

(টোকা ৫৩

 কোৰআনৰ বাৰ্তাৰ সাৰমৰ্মক অন্য ঠাইত "স্পষ্ট [নিজৰ মাজতে] আৰু স্পষ্টভাৱে সত্য দেখুওৱা" (cf.12:1) বুলি বৰ্ণনা কৰা হৈছে আৰু এইটোৱেই, কোৰআনৰ এই দিশটোৱেই ওপৰৰ বাক্যটোৱে ইংগিত দিছে।  ইয়াৰ বাৰ্তাই পোহৰ দিয়ে কাৰণ ই আল্লাহৰ পৰা ওলাই আহিছে;  কিন্তু ই জুইয়ে ইয়াক স্পৰ্শ নকৰিলেও [নিজৰ পৰা] প্ৰায় পোহৰ দিব পাৰে": অৰ্থাৎ, যদিও কোনোবাই হয়তো অজ্ঞাত হ'ব পাৰে যে ইয়াক ঐশ্বৰিক প্ৰকাশৰ "জুইৰ দ্বাৰা স্পৰ্শ কৰা হৈছে", ইয়াৰ আভ্যন্তৰীণ সামঞ্জস্যতা, সত্য আৰু প্ৰজ্ঞা  যিয়ে নিজৰ যুক্তিৰ পোহৰত আৰু পক্ষপাতিত্ব নোহোৱাকৈ ইয়াৰ কাষ চাপে তেওঁৰ বাবে স্বতঃস্ফূৰ্ত হোৱা উচিত।

(১২:১

 الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ

আলিফ-লাম-ৰা। এইবোৰ সুস্পষ্ট কিতাবৰ আয়াত।)

Note 54

In the sense of "God guides unto His light whomever He wills", 

(টোকা ৫৪

 "আল্লাহে যিয়েই বিচাৰে তেওঁৰ পোহৰলৈ পথ প্ৰদৰ্শন কৰে" অৰ্থত,)

Note 55

I.e., because of their complexity, certain truths can be conveyed to man only by means of parables or allegories: see  3:7.

(টোকা ৫৫

 অৰ্থাৎ, ইহঁতৰ জটিলতাৰ বাবে কিছুমান সত্যক মানুহক কেৱল দৃষ্টান্ত বা ৰূপকৰ দ্বাৰাহে প্ৰকাশ কৰিব পাৰি: ৩:৭ চাওক।

(৩:৭

هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ ۗ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا ۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ

তেৱেঁই তোমাৰ প্ৰতি এই কিতাব অৱতীৰ্ণ কৰিছে যিখনৰ কিছুমান আয়াত ‘মুহকাম’, সেইবোৰেই কিতাপৰ মূল; আৰু আনবোৰ হ'ল মুতাশ্বাবিহ, এতেকে যিসকলৰ অন্তৰত বক্ৰতা আছে কেৱল সিহঁতেই ফিতনা আৰু ভুল ব্যাখ্যাৰ উদ্দেশ্যে মুতাশ্বাবিহাতৰ অনুসৰণ কৰে। অথচ আল্লাহৰ বাহিৰে আন কোনেও ইয়াৰ ব্যাখ্যা নাজানে; আৰু যিসকল জ্ঞানত সুগভীৰ তেওঁলোকে কয়, ‘আমি এইবোৰৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰোঁ, এই সকলো আমাৰ ৰবৰ পৰা আহিছে’; আৰু জ্ঞান-বুদ্ধিসম্পন্ন লোকৰ বাহিৰে আন কোনেও উপদেশ গ্ৰহণ নকৰে।

Please find and see verse/notes 3:7:link:

https://muktabulraf.blogspot.com/2021/09/37-muhkamat-ete-note.html?m=1)

.... compiled... syedraf....